O miodach pszczelich pomorza zachodniego

przez | 2 sierpnia, 2009

W dobie powrotu do niekonwencjonalnych metod leczenia należy zainteresować się miodem pszczelim, którego wartość doceniali już starożytni Egipcjanie.

  • Wartościowe składniki miodu to przede wszystkim cukry proste, łatwo przyswajalne przez organizm, kwasy organiczne, mikroelementy, enzymy.
  • O kolorze miodu decydują barwniki roślinne oraz składniki mineralne takie jak żelazo, fosfor, magnez. Ciemniejsze miody mają ich więcej.
    Krystalizacja to naturalny proces zachodzący w miodzie. Im więcej glukozy jest  miodzie, tym proces ten następuje szybciej ( np. miód rzepakowy ), im więcej fruktozy,  tym  dłużej  miód  pozostaje w stanie  płynnym (np. miód akacjowy).
    Nie należy skrystalizowanego miodu podgrzewać w temperaturze powyżej 45 „C, gdyż wtedy traci enzymy i swoje wartości odżywcze. Miód upłynniony w temperaturze do 45 °C ponownie krystalizuje. Miód przegrzany, płynny, nie krystalizuje ponownie i jest bez wartości. Traci enzymy i mikroelementy.
  • Miód ma walory odżywcze i lecznicze. Jest łatwo przyswajalny przez organizm.
    Enzymy nadają temu produktowi cechy leku – aktywują reakcje biochemiczne w organizmie, wiążą toksyny. Żelazo zawarte w  miodzie jest  prawie  całkowicie  przyswajalne  przez organizm człowieka. Zawartość inhubiny i rutyny  sprawia, że ma on wyraźne działanie bakteriobójcze.
  • Stałe spożywanie miodu przez dzieci przyczynia się do szybkiego przyrostu ciała, wzmożonego rozwoju umysłowego i zwiększonej odporności na choroby. U osób dorosłych, wyczerpanych pracą, miód powoduje szybką regenerację organizmu.
  • Jest jedynym w swoim rodzaju środkiem odżywczym dla serca, ( zwłaszcza miód rzepakowy ) a także lekiem przy niedomaganiach tego organu.
  • Działa dodatnio na przewód pokarmowy, ponieważ zwiększa wydzielanie enzymów przez gruczoły ślinowe. Reguluje pracę wątroby i nerek.
  • Przy kaszlu działa jako środek łagodzący i wykrztuśny. Stosowany jest przy schorzeniach gardła, astmie, przewlekłym bronchicie.
  • Działa regenerujące w przypadku apatii bądź wyczerpania psychicznego.

 

Zalecane dawki:

  • niemowlęta 7 g dziennie w dwóch dawkach.
  • dzieci od 2-6 lat 10-20 g dziennie
  • dzieci od 6-12 lat 30-50 g dziennie w dwóch dawkach.
  • młodzież i dorośli 60-150 g dziennie w dwóch dawkach.

 

Dolne ilości należy traktować jako dawki profilaktyczne, a górne stosować leczniczo. W celu lepszego wykorzystania właściwości leczniczych miodu, wskazane jest rozpuszczenie go w szklance lekko ciepłej wody i spożywać po 10-12 godzinach. Na Pomorzu Zachodnim głównym wiosennym pożytkiem są rzepaki, źródło najlepiej przyswajalnego miodu i najzdrowszego.
Ponadto zbieramy miód wielokwiatowy z kwiatów łąkowych,leśnych i polnych, miód akacjowy, lipowy, spadź liściastą, wrzosowy i w niewielkiej ilości miód gryczany.

 
Pomorze Zachodnie jest zagłębiem miodu rzepakowego